Środki powierzchniowo czynne (SPC) inaczej nazywane są surfaktantami lub detergentami. Ich głównym zadaniem jest skuteczne usuwanie wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń ze skóry i włosów, ale wykazują także działanie pianotwórcze. Niektóre z nich mogą wykazywać działanie przesuszające i podrażniać naturalną barierę hydro-lipidową naskórka. Substancje powierzchniowo czynne dzielimy na: jonowe (anionowe, kationowe i amfoteryczne) oraz niejonowe.
Anionowe SPC są najczęściej stosowane jako główne substancje myjące. Wykazują silne właściwości pianotwórcze i oczyszczające. Niestety mogą podrażniać skórę, przez co często występują z innymi SPC, które łagodzą ich działanie. Wśród anionowych SPC możemy wyróżnić m.in.: Sodium Lauryl Sulfate (SLS), Sodium Laureth Sulfate (SLES), Sodium Coco-Sulfate.
Sodium Lauryl Sulfate (SLS) jest to jedna z najbardziej
drażniących substancji myjących stosowanych w kosmetykach.
Pozyskiwany jest z kwasu laurynowego wyodrębnianego z kokosa.
Omawianego składnika powinny unikać osoby z wrażliwą skórą i problemami trądzikowymi, ponieważ SLS wykazuje działanie
wysuszające i osłabiające naturalną barierę ochronną skóry.
Sprawia, że kosmetyki bardzo dobrze się pienią, rozpuszczają
tłuszcz i inne zanieczyszczenia i dają się łatwo spłukiwać ze
skóry.
Sodium Laureth Sulfate (SLES) to pochodna SLS-u. Powstaje w wyniku dodania do SLS tlenku etylenu, który łagodzi jego
działanie drażniące. Czysty SLES ma działanie drażniące, ale tylko
wtedy, gdy jest stosowany jako pojedyncza substancja, w wysokich
stężeniach i przy długotrwałym kontakcie ze skórą. W kosmetykach
nigdy nie stosuje się takich układów. W kosmetykach SLES zawsze
występuje w mieszaninach z innymi substancjami, które łagodzą jego
działanie drażniące.
Kationowe SPC mają słabsze działanie pianotwórcze i oczyszczające niż związki anionowe. Również mogą wykazywać działanie drażniące. Najczęściej stosowane są w preparatach do włosów, ponieważ wykazują działanie kondycjonujące, wygładzające i redukujące elektryzowanie włosów. Wspomagają również działanie konserwantów, gdyż posiadają właściwości przeciwdrobnoustrojowe. Wśród kationowych SPC możemy wyróżnić m.in.: Quaternium-15, Quaternium-23, Cetrimonium Chloride.
Amfoteryczne SPC stosowane są głównie z anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi, ponieważ obniżają ich działanie drażniące. Dodatkowo wpływają na gęstość kosmetyków oraz stabilizują pianę. Wśród amfoterycznych SPC możemy wyróżnić m.in.: Cocamidopropyl Betaine, Coco-Betaine, Disodium Cocamphodiacetate.
Cocamidopropyl Betaine to substancja pozyskiwana z kokosa. Często stosowana jest z SLS w celu złagodzenia jego drażniącego działania. Usuwa zanieczyszczenia z powierzchni skóry i włosów. Substancja bardzo łagodna dla skóry i błon śluzowych. Nie powinna być stosowana przez osoby z wrażliwą skórą, ponieważ może wywoływać reakcje alergiczne.
Niejonowe SPC wykazują delikatniejsze działanie pianotwórcze i oczyszczające. Stosowane są samodzielnie lub z anionowymi SPC w celu obniżenia ich działania drażniącego. Samodzielnie stosowane są w kosmetykach przeznaczonych do oczyszczania skóry wrażliwej, suchej i skłonnej do podrażnień. Wśród niejonowych SPC możemy wyróżnić m.in.: Lauryl Glucoside, Decyl Glucoside, Cocamido DEA.
Lauryl Glucoside jest to glukozyd laurylowy pozyskiwany z połączenia naturalnego kwasu glutaminowego i naturalnych kokosowych kwasów tłuszczowych. Wykazuje działanie pianotwórcze oraz oczyszczające. Dodatkowo pomaga tworzyć stabilne emulsje i zapobiega ich rozwarstwianiu. Często stosowany jest wraz z anionowymi SPC, ponieważ łagodzi ich działanie drażniące.
Mamy nadzieje, że nasz artykuł przybliżył Wam nieco temat
środków powierzchniowo czynnych stosowanych w kosmetykach.
Piątek, 20 sierpnia 2021