Żurawina (Vaccinium) jest wieloletnim, niewielkim krzewem z rodziny wrzosowatych (Ericacaea). Zielone liście żurawiny są sztywne i błyszczące, mają drobny i owalny kształt. Liście posiadają walory dekoracyjne przez okres całego roku, jesienią nabierają brunatno brązowego koloru. Żurawina wytwarza liczne, płożące pędy na których rosną pionowo krótkopędy, z których tworzą się pąki kwiatowe. Pędy kwiatowe uzyskują do 12 cm wysokości, pojawiające się w czerwcu i w lipcu kwiaty przeważnie są drobne (mają długość około 0,6 - 0,9 cm), składają się z 5 - 8 podłużnych brązowo-bordowych pręcików, ciasno otaczających szyjkę słupka i płatków o barwie jasnoróżowej z odcieniem bieli.
Z licznych źródeł wynika, że nazwa rośliny prawdopodobnie pochodzi od kształtu kwiatów, które przypominają dziób żurawia. Kwiaty żurawiny są owadopylne oraz samopłodne. Jesienią z kwiatów pojawiają się liczne zielone owoce, które w miarę dojrzewania zmieniają kolor z jasnozielonej na czerwoną. Osiągające średnicę do 2 cm jagody, posiadają kształt kulisty, owalny, gruszkowaty (w zależności od odmiany), osiągają pełnię dojrzałości po ok. 100 dniach od zakwitnięcia.
Żurawina pochodzi z terenów Ameryki Północnej. W stanie dzikim możemy ją spotkać w Europie, Azji i Ameryce. W Polsce w stanie naturalnym występuje żurawina błotna (Vaccinum oxycoccos) i żurawina drobnolistna (Vaccinum microcarpon). Obecnie uprawiana jest niemalże na całym świecie. Największymi producentami żurawiny w Europie jest Litwa i Białoruś.
Żurawina znana i wykorzystywana była już w starożytności. Liście i owoce używane były przeważnie jako środek leczniczy przy reumatyzmie, przeziębieniach, zapaleniach śluzówki, a nawet przy bólach głowy spowodowanych zaczadzeniem. Wybitna postać w czasach średniowiecza, Hildegarda z Bingen zalecała owoce żurawiny przy bolesnych miesiączkach. Właściwości lecznicze tej rośliny wykorzystywane były przez Indian Ameryki Północnej, którzy używali soku żurawinowego z owoców i liści do przemywania ran i pozbywania się toksyn po zatrutych strzałach. Przez wieki, żurawina wykorzystywana była do różnych celów, nie tylko jako środek leczniczy, ale i także przedłużający trwałość innych produktów, np. mięsa.
Owoce są zbyt kwaśne, by spożywać je w stanie surowym. Idealnie
nadają się na wszelkiego rodzaju przetwory, m.in. sok żurawinowy,
suszona żurawina, sos żurawinowy, konfitury, koktajle, nalewka
żurawinowa. Owoce żurawiny posiadają właściwości dietetyczne,
charakteryzuje je duża zawartość witamin i minerałów. Ma dużo
błonnika, witamin (B1, B2, B6, C, E, karoten), a także zawiera
minerały: sód, potas, fosfor, wapń, magnez, jod i żelazo, oraz
flawonoidy, które pełnią funkcję przeciwutleniaczy. Kwas benzoesowy
sprawia, że jest ona owocem długo zachowującym świeżość. Kwasy
cytrynowy i jabłkowy nadają jej kwaśny, cierpki smak.
Owoce mają duże zastosowanie w kuchni jako dodatek do mięs, sosów, ciast i przekąsek. Sok z żurawiny obniża poziom cholesterolu w organizmie. Żurawina pomaga w zwalczaniu dolegliwości pęcherza, anginy, schorzeń reumatycznych oraz przy problemach z żołądkiem, jelitami i trzustką. Wykazano również że żurawina ma działanie antyseptyczne na okolice jamy ustnej, zapobiegając przy tym chorobom dziąseł i przyzębia.
Żurawina wykorzystywana jest również w przemyśle kosmetycznym.
Wyjątkowy skład tej rośliny powoduje, że znajduje ona szerokie
zastosowanie pielęgnacyjne oraz skutecznie poprawia stan i kondycję
naszej skóry. Sprawdza się w pielęgnacji skóry dojrzałej a także
tej z problemami takimi jak trądzik czy cellulit. Kosmetyki z żurawiną najczęściej polecane są do skóry suchej, szorstkiej i wymagającej regeneracji. Dodatkowo dla kobiet przechodzących
menopauzę ma dodatkowe znaczenie, dzięki zawartości niacyny
przynosi ulgę, łagodzi objawy uderzenia gorąca oraz zaczerwienia
skóry.
Olejek żurawinowy uzyskiwany jest w wyniku tłoczenia na zimno nasion żurawiny wielkoowocowej. Posiada ostry i kwaśny zapach. Dzięki swoim wartością zwiększa barierową funkcję skóry, zmniejsza utratę wody przez naskórek oraz zwiększa elastyczność skóry. Olej żurawinowy jest jednym z najbardziej nienasyconych olei, ponadto wykazuje on bardzo silne właściwości nawilżające, oraz pomocny jest w łagodzeniu swędzenia, łuszczenia, stanach podrażnienia, takich jak egzema i łuszczyca.