Bodziszek (Geranium) należy do bylin i roślin jednorocznych z rodziny bodziszkowatych. Rodzaj ten posiada ponad 400 gatunków. Liście bodziszka zazwyczaj tworzą luźne kępy, są pojedyncze i ogonkowe. Przeważnie posiadają 5-7 klap pokrytych delikatnym, srebrzystym meszkiem. Kwiaty mają barwę fioletową, różową, biało-różową, purpurową, czerwoną lub niebieską. Są drobne, osiągają ok. 2-5 cm średnicy. Niekiedy ich płatki są żyłkowane.
Bodziszek rośnie w stanie naturalnym w strefie klimatu umiarkowanego, w Europie, Ameryce i Azji. Ze źródeł wynika, że spotykany jest również na Maderze i w Nowej Zelandii. Kilka gatunków bodziszka porasta także obszary Polski np.: bodziszek żałobny (Geranium phaeum), bodziszek leśny (Geranium sylvaticum), bodziszek łąkowy (Geranium pratense), bodziszek czerwony (Geranium sanguineum).
Bodziszek uważany jest za dekoracyjną i mało wymagająca roślinę, którą w dodatku można zastosować w zróżnicowanych zakątkach ogrodów (słonecznych jak i półcienistych). Od wiosny do jesieni cieszy swym niebanalnym wyglądem. Wykorzystywany jest na rabaty, trawniki, skalniaki. Ze względu na swą ekspansywność, idealnie sprawdza się na dużych powierzchniach. Z uwagi na dużą ilość gatunków i ich odmian oraz niezwykłą różnorodność kształtów i barw kwiatów, bodziszek zadowoli nawet najbardziej wymagających.
Duża część gatunków bodziszka znajduje swoje zastosowanie w medycynie ludowej. Dzięki zawartości substancji chemicznych, wybrane gatunki np.: bodziszek łąkowy, bodziszek czerwony postrzegane są jako rośliny lecznicze. Posiadają działanie przeciwzapalne, antyseptyczne i ściągające. Pomocne są przy krwotokach i biegunkach. Przygotowywane z nich wywary i odwary stosowane są w kilku dolegliwościach: skórnych (przy owrzodzeniach, wypryskach skórnych, łojotokowym zapaleniu skóry, trądziku różowatym), okulistycznych (przy zapaleniu spojówek i białkówki, nadmiernym łzawieniu i chorobach siatkówki), ginekologicznych (przy stanach zapalnych narządów płciowych zewnętrznych i wewnętrznych) oraz proktologicznych (przy świądzie odbytu, hemoroidy).
Wśród rodzaju bodziszka, występuje także gatunek olejkodajny -
Bodziszek korzenny (Geranium macrorrhizum), zwany
także Bigroot Geranium, Bułgarski Geranium,
Zdravetz czy Cranesbill. Bodziszek korzenny znany był
już wieki temu. W Bułgarii traktowano go jako część ludowej
tradycji. Symbolizował zdrowie, pomyślność, młodość i długie życie.
Nazwa rośliny nadana w Bułgarii - Zdravetz, nie bez przyczyny
oznacza „przynoszący zdrowie”.
Pozyskiwany z niego olejek (ang. zdravetz oil) używany jest w lecznictwie, kosmetyce i przy produkcji perfum. Olejek z geranium
posiada charakterystyczny ziołowy aromat. W lecznictwie i kosmetyce
wykorzystywany jest ze względu na właściwości ściągające,
przeciwalergiczne, antyseptyczne i przeciwskurczowe. Przypisuje się
mu właściwości łagodzące objawy menopauzy, bezsenności i zmęczenia.
Zewnętrznie stosowany ma działanie przeciwświądowe, zalecany jest
osobom narażonym na zmiany skórne i czyraki. Produkty zawierające
olejek z geranium mają także działanie przeciwzmarszczkowe.
Doceniany jest również jako środek łagodzący dolegliwości związane z łuszczycą i bielactwem. Dzięki właściwością bielącym, może usunąć
skórne zmiany pigmentowe.
W przemyśle perfumeryjnym posiada specyficzny, ziołowo-korzenny,
trochę ziemisty zapach. Najczęściej wykorzystywany jest do
utrwalania zapachów. Należy pamiętać, że olejek z geranium nie jest
olejkiem geraniowym. Olejek z geranium (z bodziszka) to olejek
zdrawcowy, a olejek geraniowy pozyskiwany jest z niektórych odmian
pelargonii.